Discriminatie

Enkele weken geleden ben ik aangemeld bij het Meldpunt Discriminatie op grond van een zinsnede in een column. In mijn stukje over de 4 mijl van Groningen bestempelde ik de Keniaanse winnaar als een ‘Afrikaans gratenpakhuis’.

Dit geeft te denken. Discriminatie is niet per definitie iets negatiefs. Als je discriminatie ontdoet van de emotionele lading betekent het eigenlijk niets meer dan mensen van elkaar onderscheiden. De begrippen discriminatie, smaad en selectieve verontwaardiging zijn sterk naar elkaar toe gekropen.

Waar ligt de grens? Stel dat ik - puur hypothetisch - zou zeggen: “De VVD-er Henk Kampf spreekt weliswaar niet over Kutmarokkanen, maar probeert toch IJzeren Rita en waterstofperoxide-Geert rechts in te halen.”
Zou deze zin mogen? Of refereert Kampf teveel aan Adolf Hitlers ‘Mein Kampf’? Kutmarokkanen zijn langzamerhand klaarblijkelijk al salonfähig geworden. Je hoort het overal. Overigens ging de PvdA-er die dit als eerste in de mond nam pas politiek onderuit toen hij teveel beknibbelde op zijn hoerenlopen. ‘IJzeren Rita’, een door haar zelf gekoesterde geuzennaam die in mijn beleving meer associaties heeft met het IJzeren Kruis en Krupp Stahl, mag dan wel weer. En is de waterstofperoxide niet te veel gelinkt aan Joden die hun haar bleekten? Voor je het weet heb je een proces aan je broek van mensen die de boom bij het Anne Frank-huis proberen te redden.

Nog een andere. In een column over mijn rijles sprak ik over de rij-instructeur: “Ik verwachte een boerenkinkel, maar het bleek eerder een meneer die lollies uitdeelt bij de speeltuin.”
Daar heb je het weer: boerenkinkels, lollies (verfoeid door gezondheidspuristen!) en pedo’s van Mathijn die me wel zullen gaan weren van hun site.

Australische kerstmannen mogen geen “Ho Ho Ho!” meer roepen. Dit wordt teveel geassocieerd met hoeren. De negerzoen en Jodenkoek zijn al onsmakelijk. Nu Pakjesboot 12 weer onderweg is zal ook de discussie over Zwarte Piet wel weer oplaaien.

We zijn doorgeslagen. We proberen elkaar te overtreffen in politieke correctheid. We moeten terug naar de kern. Naar de aanpak van echte discriminatie. Naar bijvoorbeeld jonge allochtonen die aantoonbaar gediscrimineerd worden bij het vinden van een baan of discotheken die bij de ingang werken met een buitenlandersquotum. Hier ligt de wortel van het kwaad.

Inmiddels heeft het Meldpunt Discriminatie de klacht over het ‘Afrikaanse gratenpakhuis’ ontvankelijk verklaard. Gelukkig heeft de hoofdredactie afstand genomen van de aanmelder.