donderdag 15 november 2007

Marteling

“Hoor je het nog niet kraken? Beter je best doen!” De sportschoolinstructrice toont haar blikkerende witte tanden als ze haar lippen plooit in een grijns van sadistisch leedvermaak. Dat mijn geest op school al de hele dag is afgebeuld vindt ze geen argument. “Mooi, dan is nu je lichaam aan de beurt!” Haar venijnig toegeknepen ogen schitteren vervaarlijk.

De gymnastiekdocenten op school zijn, na tientallen jaren van een didactische status-quo, eindelijk tot de conclusie gekomen dat ze na al het basketballen, volleyballen, het eeuwige softballen en andere balsporten, wel wat meer variatie zouden mogen aanbrengen in het lesprogramma. Speciaal voor de zesdeklassers hebben ze een geweldige aanbieding bedacht: twee keer onder schoolgym naar de sportschool. Gelukkig geheel vrijwillig, want dat biedt mij de mogelijkheid ‘nee’ te zeggen tegen dit aanbod. Ondanks mijn verzuchtingen dat ik toch echt wel eens een gymnastische les zou waarderen. Ik heb de daaropvolgende week met een ongebruikelijk fanatisme meegedaan aan het gebruikelijke softbal.

Want ik ga al regelmatig naar de sportschool. Eén keer per week pak ik mijn spullen om mezelf naar weer zo’n martelsessie te slepen. Met mijn zelf samengestelde pakket van turnen, dansles, zelfverdediging, schoolgym én stages vanwege de sportcursussen die ik volg om (ook nog) gymnastiekdocente te worden, verkeerde ik in de hoop dat de sportschool mij gemakkelijk af zou gaan. Het is echter verbazingwekkend hoe snel een lichaam opgeeft in het vooruitzicht van duizend buikspieroefeningen.

“Klaar! Dat viel toch best mee?” In een dodelijke staat van vermoeidheid blijf ik op de grond liggen. Ik wist niet dat ik zoveel spieren heb. Ik wist niet dat ik kon vóelen dat ik zoveel spieren heb. Dan herpak ik mezelf om naar de kleedkamer te strompelen. De buikspierbeul kijkt me grijnzend na en provocerend huppel ik de laatste meters. Haar blik van ongeloof en verontwaardiging maakt dat ik me meteen goed voel. Met pijn in mijn hart en al mijn andere spieren loop ik even later naar buiten. Volgende week weer?

Geen opmerkingen: